Wie ben ik

Mijn naam is Esther Frietman en ik ben 49 jaar. Ik sta positief in het leven, ik maak van elke dag iets leuks. Ik ben spontaan en sociaal, ik houd van mensen en gezelligheid. Over het algemeen ben ik vrolijk, en wanneer ik een keertje chaggerijnig ben dan roep ik dit gelijk en gaat het meestal snel weer over. Ik ben iemand die enthousiast is en niet snel opgeeft, uitdagingen ga ik dan ook graag aan.  

Vroeger was ik een echte piekeraar. Sinds ik het inzicht heb dat gedachten toch altijd alleen maar gaan over vroeger of straks, leef ik veel meer in het nu en pieker ik daardoor bijna niet meer. Mensen vinden dat ik open minded ben, ik oordeel niet. Vaak krijg ik te horen dat ik heel begripvol ben en attent en zorgzaam.

Ik leef al jaren gelukkig samen met Jurgen en onze lieve hond Loekie. Ons huis is heel gezellig en kleurrijk ingericht, ik vind het heel leuk om met inrichting bezig te zijn. Er gaat regelmatig een ander kleurtje op de muur en de meubels worden ook met enige regelmaat verplaatst. Omdat ik het leuk vind om met interieur bezig te zijn help ik anderen hier ook af en toe mee.   

Samen met Loekie ga ik vaak naar het bos, ik houd erg van de natuur. Ik ben een echte koukleum, ik vind het heerlijk als de zon schijnt en om lekker buiten te zijn, het liefst in de tuin. Af en toe pak ik de camera om te fotograferen. Daarnaast ga ik met Jurgen regelmatig naar de sportschool.

Na tien jaar werkzaam geweest te zijn bij de politie, heb ik mijn hart gevolgd en de overstap gemaakt van de politie naar de jeugdhulpverlening. Ik ben Maatschappelijk Werk & Dienstverlening en Pedagogisch Werk Jeugdzorg gaan studeren. Ik heb bij verschillende jeugdzorgorganisaties gewerkt met kinderen en jongeren met psychosociale problemen en ernstige gedragsproblematiek.

Daarnaast heb ik opvoedondersteuning gegeven aan ouders met een verstandelijke beperking en ernstige hechtingsproblematiek.

Uiteindelijk ben ik mijn eigen praktijk gestart omdat ik beter en sneller kan helpen wanneer ik naar eigen inzicht kan werken in plaats van de vaste protocollen te moeten volgen.